De wintertraining is begonnen

02-12-2017

Het is 24 november als ik bij Tiel de dijk opdraai. De GPS geeft 20 km aan. Voor de eerste keer sinds de Diagonale des Fous weer een training afgelegd van boven de 20 kilometer. Nog een paar kilometer tot de douche. Echt zo’n moment om even terug te blikken naar het afgelopen seizoen. Het hoofddoel gehaald, een prachtige uitslag in de UTMB. Maar ook mijn eerste DNF, 5 weken daarvoor op Réunion.

Het herstel is vlot gegaan. Mijn fysiotherapeut schatte de achillespees blessure goed in. Drie weken duurde het voor ik het lopen weer op kon pakken. Tot die tijd veel in de gym en af en toe op de racefiets. Maar lopen is toch echt veel leuker! Ik “controleer” mijn benen en constateer dat ze eigenlijk heel goed zijn. Een klein “zeurtje” in de linker hamstring, dat is dan waarschijnlijk de laatste nawee van het seizoen 2017. Al met al mooi op schema dus.

Rustig uitdribbelen met m’n favoriete muziek op. Volgend jaar gaat door m’n hoofd. Twee hoofddoelen staan er in mijn agenda: Op 10/11 mei me in Brive la Gaillarde kwalificeren voor de WK 24 uur in 2019. En, maar daar moet het lot me eerst nog bij helpen, de UTMB onder de 30 uur lopen. Tussendoor nog andere mooie wedstrijden zoals de Transgrancanaria in februari en wellicht de Montagn’hard in juli.

Het is altijd leuk om het mooie wedstrijdaanbod door je gedachten te laten gaan. Net een beetje als voorpret voor je vakantiereis. Of dagdromen wat je gaat doen als je toch een keer de Staatsloterij wint. Op de site van Campz outdoor kwam ik een artikel tegen over de 16 opmerkelijkste ultramarathons. Prima om tijdens de wintertraining wat motivatie op te doen voor het nieuwe jaar. Ja hoor, hij staat er tussen de UTMB. Hierbij de link, veel leesplezier!

Materiaal vervangen?

07-12-2017

Met het seizoen 2017 achter de rug en het nieuwe seizoen in aantocht is er volop tijd om over het materiaal na te denken. Wat kan nog even mee en wat is er aan vervanging toe? Vaak denk ik hieraan tijdens mijn trainingslopen. Thuisgekomen zoek ik op de laptop dan de site van www.Campz.nl. Ik ben in ieder geval heel tevreden met mijn schoenen, de Salomon S/lab wings 8. Ideaal.

Salomon is een merknaam die bij trailrunners eigenlijk geen introductie nodig heeft. Het is de Ferrari van de trailrunschoenen. Of het nu gaat om de speedcross, de S/Lab series, elke uitvoering wordt een succes. Kopen traillopers deze schoenen nu alleen op naam? Sommige wellicht. Maar krijgen zij ook waar voor hun geld? Zijn deze schoenen nu echt beter dan andere merken?

Iedereen heeft zijn eigen favoriete merk. Dat hoeft zeker niet Salomon te zijn. In deze review wil ik graag uitleggen waarom deze specifieke schoenen mij in ieder geval zo goed bevallen. Zonder daarbij andere merken tekort te doen, maar zeker om deze topschoen aan te bevelen.

Ik heb, net als vele lopers, een lichte overpronatie. Hierdoor is een extra steuntje bij de afwikkeling van de voet erg belangrijk. Een veel gehoorde misvatting is dat bij een trailschoen de overpronatie ondersteuning niet van belang is. Dit komt voort uit de tijd dat overpronatie alleen opgevangen werd door een blokje onder de binnenkant van het midden van de schoenzool. Dat blokje wordt dan, zo redeneert men, toch in de modder van de trails weggedrukt.

Ondertussen zijn er voldoende anti-pronatie schoenen die de voetafwikkeling corrigeren met een algehele voetondersteuning (vaak aangeduid met “stabiele schoen”) in plaats van het blokje. Het tweede deel van de misvatting, dat een trail altijd in de modder is, geldt misschien wel voor Nederlandse bossen, maar traillopen is veel meer! Kijk maar eens op "de 16 meest opmerkelijkste Ultramarathons wereldwijd". Hoeveel van deze races spelen zich af in de modder? OK, er zijn er twee op asfalt, maar van de overige 14 trails is het merendeel beter geschikt om op een hardground schoen te lopen.

Zelfs de foto op het strand bij de Hong Kong 100 toont lopers op de Salomon XT-6, een hardground schoen! Loop je dan echt alleen maar in de modder, kies van Salomon dan de speedcross variant, maar daar gaat deze review niet over! Ik had mijn jaar 2017 afgestemd op de Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB). Grotendeels op rotsachtige ondergrond en met z’n 170 kilometers een afstand waar je alle steun en comfort kunt gebruiken. Voor mij was de meest geschikte schoen de S/Lab Wings 8. Niet alleen door de goede stabiliteit, maar ook de heel drop van 9 mm is een belangrijke factor.

De heel drop geeft het hoogteverschil tussen de hak en de bal van de voet weer. Hoe platter de schoen (0-4 mm) des te meer spanning op je kuitspieren, vooral tijdens lange wedstrijden. Voor mensen met soepele kuitspieren is dit prima. Het komt ook in de buurt van natural running. Past dat goed bij je manier van lopen, vooral doen! Zijn je kuitspieren wat korter, net als bij mij, en nog hele volksstammen, neem dan schoenen met een hoge heel drop (8-12 mm). Je spieren worden net iets meer ontzien.

Als je op de rotsachtige bergen rond de Mont Blanc wil lopen is grip uiteraard ook erg belangrijk. Bergpaden zijn vaak bestrooid met diverse maten lossen stenen. In steile afdalingen kan het dan bijna skiën op grind worden. De descent control zorgt voor een soort rem onder de hak van de schoen met een drietal tegendraadse ribbels. Die kunnen je net even die extra grip geven om de vaart eruit te halen op de gewenste momenten.

Kun je met deze schoenen dan helemaal niet op zachte ondergrond lopen? Jazeker wel! De premium wet traction zorgt voor net dat beetje extra profiel om op zacht terrein delen niet bij elke stap te gaan glibberen. Al met al een schoen met vele hulpmiddelen! Is het dan zo dat je naar Chamonix gaat, deze schoenen aantrekt en vertrekt op weg naar glorie? Nee! Features moet je leren gebruiken. Hoe werkt nu de descent control? Hoeveel grip heb je als je op zachte ondergrond komt? Dat vereist oefening. Zeker als je deze tools moet gebruiken na meer dan 30 uren rennen, zonder slaap. Je motoriek is minder, je handelingssnelheid lager. En die laatste afdaling naar Chamonix is zo lastig met al die stenen.

In de hele vroege ochtend van zondag 3 september 2017 daal ik af naar de lichtjes van Chamonix. Ik ben op weg naar ruime een verbetering van mijn tijd uit 2015. Toen kwam ik na 35 uur, en een zestal valpartijen, over de streep. Nu ben ik 3 uur sneller, zonder valpartij, onderweg naar de 2^e tijd ooit door een Nederlander gelopen in de UTMB. Mijn benen zijn moe, maar mijn Salomons dragen me over het technische parcours naar beneden. Niet alleen omdat het zulke goede schoenen zijn, maar ook omdat ik er al zoveel uren op heb getraind! Ik prijs me gelukkig dat ik deze schoenen op www.Campz.nl heb gekocht! De schoenen hebben geen geheimen voor me en ik gebruik alle mogelijkheden die de schoen me geeft. Op het gevoel, zonder na te denken, dat lukt na 32 uur rennen toch niet meer al te best!